Айдыс Сааяның «Сылдысчыгаш» солунга, «Башкы» журналынга 1993 чылда үнген шүлүктери

АЪДЫМ
Калдар аскыр өөрүнде
Кара кулун көрүп калдым.
Караңнадыр тутсуп турда,
Кайгап-харап сонуургадым…
Чаптанчыг чаш шак ол кулун
Каш чыл болгаш аът бооп
“хуулган”.
Чарашсынган малым орта
Караам шимгеш, олуруптум.
Мунукчулуг чорбаан аъттың
Мөөп кээрин канчар ону!
Мурнувуста хову-шөлдер
Мөгүдээнзиг сагындырды.
Канчалдыр-даа октап турда,
Катап-катап оруп турдум.
Элээн үе эрткен соонда,
Эмдик малым чаажыккан.
Эртежик-ле тура халааш,
Эзертепкеш, ынай боорга,
Эзир куш дег ужуга бээр
Эрес аъдым — Кара-Доюм.